مقایسه‌ی این دو سیستم نشان می‌دهد که تفاوت‌های عمده‌ای در طول عمر، زیبایی و ارزش افزوده‌ی پروژه وجود دارد:

۱- دوام و طول عمر
ترازتو که متشکل شده است از سنگدانه‌های طبیعی و رزین مرغوب و طول عمری بیش از ۳۰ تا ۵۰ سال دارد. در پروژه‌های پر ترافیک (پروژه‌های ملی، موزه، بیمارستانی، پاساژ،کافه و اداری و فرودگاهی) ماندگاری اثبات شده دارد و بسیار برای مکان های پر تردد مناسب است.

اپوکسی که عمر مفید پایین‌تر ۲ تا ۵ سال و نیاز به بازسازی بعد از گذشت ۲ تا ۵ سال است .

۲- زیبایی، تنوع و طراحی
ترازتو قابلیت شخصی‌سازی کامل در رنگ، طرح، اندازه سنگدانه‌ها و حتی ترکیب‌های خاص است  و نمای نهایی کاملاً طبیعی، لوکس و یکپارچه در می آید.

اپوکسی عمدتاً ظاهری سنتی و یک رنگ دارد و تنوع طراحی آن محدودتر است.

در نتیجه ترازتو برای پروژه‌هایی که زیبایی و هویت معماری مهم است، انتخابی ممتاز و لوکس تر محسوب می‌شود.

۳- نگهداری و ترمیم
ترازتو نیاز به مراقبت و نگهداری بسیار کم، شست‌وشوی بسیار ساده است و  قابلیت پولیش‌پذیری برای بازگشت به ظاهر اولیه حتی پس از سال‌ها استفاده دارد.

اپوکسی پس از آسیب‌دیدگی، معمولاً نیاز به اجرای مجدد کل سطح دارد و ترمیم نقطه‌ای یکنواختی کار را مختل می‌کند.  

۴- ارزش افزوده پروژه
اجرای ترازتو علاوه بر زیبایی و دوام بالا، موجب ارزش نهایی ساختمان و کاهش هزینه‌های بلندمدت بهره‌برداری می‌شود.

اپوکسی نیاز به بازسازی و هزینه دوره‌ای دارد.